бальшаві́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бальшаві́чка бальшаві́чкі
Р. бальшаві́чкі бальшаві́чак
Д. бальшаві́чцы бальшаві́чкам
В. бальшаві́чку бальшаві́чак
Т. бальшаві́чкай
бальшаві́чкаю		 бальшаві́чкамі
М. бальшаві́чцы бальшаві́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бальшаві́чка ж. большеви́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бальшаві́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жан. да бальшавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бальшаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (гіст.).

Член бальшавіцкай партыі.

|| ж. бальшаві́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. бальшаві́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

большеви́чка бальшаві́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)