балка́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. балка́рскі балка́рская балка́рскае балка́рскія
Р. балка́рскага балка́рскай
балка́рскае		 балка́рскага балка́рскіх
Д. балка́рскаму балка́рскай балка́рскаму балка́рскім
В. балка́рскі (неадуш.)
балка́рскага (адуш.)		 балка́рскую балка́рскае балка́рскія (неадуш.)
балка́рскіх (адуш.)
Т. балка́рскім балка́рскай
балка́рскаю		 балка́рскім балка́рскімі
М. балка́рскім балка́рскай балка́рскім балка́рскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

балка́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да балкарцаў. Балкарская культура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балка́рцы, -аў, адз. -рац, -рца, м.

Народ цюркскай моўнай групы, які складае частку насельніцтва Кабардзіна-Балкарыі, што ўваходзіць у Расійскую Федэрацыю.

|| ж. балка́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. балка́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кабардзі́на-балка́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кабардзі́на-балка́рскі кабардзі́на-балка́рская кабардзі́на-балка́рскае кабардзі́на-балка́рскія
Р. кабардзі́на-балка́рскага кабардзі́на-балка́рскай
кабардзі́на-балка́рскае		 кабардзі́на-балка́рскага кабардзі́на-балка́рскіх
Д. кабардзі́на-балка́рскаму кабардзі́на-балка́рскай кабардзі́на-балка́рскаму кабардзі́на-балка́рскім
В. кабардзі́на-балка́рскі (неадуш.)
кабардзі́на-балка́рскага (адуш.)		 кабардзі́на-балка́рскую кабардзі́на-балка́рскае кабардзі́на-балка́рскія (неадуш.)
кабардзі́на-балка́рскіх (адуш.)
Т. кабардзі́на-балка́рскім кабардзі́на-балка́рскай
кабардзі́на-балка́рскаю		 кабардзі́на-балка́рскім кабардзі́на-балка́рскімі
М. кабардзі́на-балка́рскім кабардзі́на-балка́рскай кабардзі́на-балка́рскім кабардзі́на-балка́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Кабардзіна-Балкарскі універсітэт 5/194, 195; 7/381

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Кабардзіна-Балкарскі аб’яднаны драматычны тэатр імя Шагенцукава (Нальчык) 5/194

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

балка́рский балка́рскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабарди́но-балка́рский кабардзі́на-балка́рскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

КУЛІ́ЕЎ Кайсын Шуваевіч

(1.11.1917, с. Верхні Чэгем Чэгемскага р-на, Кабардзіна-Балкарыя — 4.6.1985),

балкарскі паэт. Нар. паэт Кабардзіна-Балкарыі (1967). Вучыўся ў Дзярж. ін-це тэатр. мастацтва імя Луначарскага (1935—39). Друкаваўся з 1934. Ў 1944 незаконна высланы з Кабардзіна-Балкарыі, да 1957 жыў у Кіргізіі. Паэтычныя цыклы «Мае суседзі» (1939—45), «Песні цяснін» (1947—51), кнігі вершаў «Паранены камень» (1964; Дзярж. прэмія РСФСР імя М.Горкага 1966), «Мір дому твайму!» (1967), «Кніга зямлі» (1972), «Краса зямная» (1980) і інш. — своеасаблівы летапіс гіст. мінулага і сучаснага балкарскага народа, прасякнуты пачуццём любові да Радзімы, жыццялюбствам, гуманізмам. Пераклаў на балкарскую мову верш Я.Купалы «А хто там ідзе?». На бел. мову асобныя творы К. пераклалі Р.Барадулін, А.Куляшоў, У.Шахавец. Дзярж. прэмія СССР 1974, Ленінская прэмія 1990.

Тв.:

Бел. пер. — Кніга зямлі. Мн., 1974;

Рус. пер. — Собр. соч. Т. 1—3. М., 1976—77.

Літ.:

Рассадин С.Б. К.Кулиев. М., 1974.

К.Ш.Куліеў.

т. 9, с. 5

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)