бале́льшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бале́льшчыца бале́льшчыцы
Р. бале́льшчыцы бале́льшчыц
Д. бале́льшчыцы бале́льшчыцам
В. бале́льшчыцу бале́льшчыц
Т. бале́льшчыцай
бале́льшчыцаю		 бале́льшчыцамі
М. бале́льшчыцы бале́льшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бале́льшчыца ж., разг. боле́льщица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бале́льшчыца, ‑ы, ж.

Разм. Жан. да балельшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бале́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Аматар спорту, а таксама чалавек, які клапоціцца аб чым-н., перажывае за каго-, што-н.

Заўзяты б. футбола.

|| ж. бале́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. бале́льшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

боле́льщица бале́льшчыца, -цы ж.; прыхі́льніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)