бале́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бале́йка бале́йкі
Р. бале́йкі бале́ек
Д. бале́йцы бале́йкам
В. бале́йку бале́йкі
Т. бале́йкай
бале́йкаю		 бале́йкамі
М. бале́йцы бале́йках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бале́йка ж. лоха́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бале́йка, ‑і, ДМ ‑лейцы; Р мн. ‑леек; ж.

Невялічкая балея. [Іван:] — У балейцы абручы заржавелі, рассыпаецца балейка, яшчэ з тыдзень і не будзе ў чым бабе мыць бялізну... Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бале́я, -і, мн. -і, -ле́й, ж.

Вялікая нізкая драўляная або металічная пасудзіна для мыцця бялізны.

Паласкаць бялізну ў балеі.

|| памянш. бале́йка, -і, ДМ -ле́йцы, мн. -і, -ле́ек, ж.

|| прым. бале́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

памы́і, -яў.

Брудная вада з харчовымі адкідамі пасля мыцця пасуды і пад.

Балейка для памыяў.

Абліць памыямі каго-н. (таксама перан.: ачарніць, абняславіць).

|| прым. памы́йны, -ая, -ае.

Памыйная яма (памыйніца).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

balijka

ж. балейка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

washbasin

[ˈwɑ:ʃ,beɪsən]

n.

бале́йка f., начо́ўкі pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)