балды́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
балды́к |
балды́кі |
| Р. |
балды́ка |
балды́каў |
| Д. |
балды́ку |
балды́кам |
| В. |
балды́ка |
балды́каў |
| Т. |
балды́кам |
балды́камі |
| М. |
балды́ку |
балды́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
балды́к, -ка́ м., бран. обо́лтус, балда́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обо́лтус бран. ёлуп, -па м., балды́к, -ка́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)