балга́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
балга́рка |
балга́ркі |
| Р. |
балга́ркі |
балга́рак |
| Д. |
балга́рцы |
балга́ркам |
| В. |
балга́рку |
балга́рак |
| Т. |
балга́ркай балга́ркаю |
балга́ркамі |
| М. |
балга́рцы |
балга́рках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
балга́рка ж
1. Bulgárin f -, -nen;
2. тэх (піла) Hándsäge f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
балга́ры, -аў, адз. -га́рын, -а, м.
Паўднёваславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Балгарыі.
|| ж. балга́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
|| прым. балга́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
болга́рин балга́рын, -на м.;
болга́рка балга́рка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Bulgárin
f -, -nen балга́рка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
балга́ры, ‑аў; адз. балгарын, ‑а, м.; балгарка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. балгаркі, ‑рак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Балгарыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Bulgarian1 [bʌlˈgeəriən] n.
1. балга́рын; балга́рка;
the Bulgarians балга́ры
2. балга́рская мо́ва
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)