Балата́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Балата́
Р. Балаты́
Д. Балаце́
В. Балату́
Т. Балато́й
Балато́ю
М. Балаце́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бала́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бала́та бала́ты
Р. бала́ты бала́т
Д. бала́це бала́там
В. бала́ту бала́ты
Т. бала́тай
бала́таю
бала́тамі
М. бала́це бала́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бала́та

(ісп. balata)

згуслы сок манілкары, блізкі па складу і ўласцівасцях да гутаперчы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)