бала́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бала́дны бала́дная бала́днае бала́дныя
Р. бала́днага бала́днай
бала́днае		 бала́днага бала́дных
Д. бала́днаму бала́днай бала́днаму бала́дным
В. бала́дны (неадуш.)
бала́днага (адуш.)		 бала́дную бала́днае бала́дныя (неадуш.)
бала́дных (адуш.)
Т. бала́дным бала́днай
бала́днаю		 бала́дным бала́днымі
М. бала́дным бала́днай бала́дным бала́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

бала́дны лит., муз. балла́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бала́дны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы баладам. Баладны сюжэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бала́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, бала́д, ж.

1. Невялікі вершаваны твор асобай формы пераважна на легендарную ці гістарычную тэму.

2. Музычны твор эпічнага характару для голасу або інструмента.

|| прым. бала́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

балла́дный бала́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

balládenhaft, balladésk

a бала́дны, у вы́глядзе бала́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

balladyczny

balladyczn|y

баладны;

~e postaci — баладныя постаці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)