бакуні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бакуні́ст |
бакуні́сты |
| Р. |
бакуні́ста |
бакуні́стаў |
| Д. |
бакуні́сту |
бакуні́стам |
| В. |
бакуні́ста |
бакуні́стаў |
| Т. |
бакуні́стам |
бакуні́стамі |
| М. |
бакуні́сце |
бакуні́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бакуні́ст м., полит. бакуни́ст
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бакуні́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Прыхільнік бакунізму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)