бакуні́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бакуні́зм
Р. бакуні́зму
Д. бакуні́зму
В. бакуні́зм
Т. бакуні́змам
М. бакуні́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бакуні́зм, -му м., полит. бакуни́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бакунізм 2/83

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

бакуні́зм, ‑у, м.

Адна з плыней анархізму, звязаная з імем М.А. Бакуніна (60–70 гг. 19 ст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бакуни́зм полит. бакуні́зм, -му м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)