бактэрыяфа́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бактэрыяфа́г
Р. бактэрыяфа́гу
Д. бактэрыяфа́гу
В. бактэрыяфа́г
Т. бактэрыяфа́гам
М. бактэрыяфа́гу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бактэрыяфа́г, -гу м., бакт. бактериофа́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бактэрыяфа́г, ‑у, м.

Прыроднае рэчыва, здольнае разбураць і паглынаць мікраарганізмы (пераважна бактэрыі).

[Ад слова бактэрыя і грэч. phagos — пажыральнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бактэрыяфаг 2/82, 189; 3/100, 324; 4/323, 348; 10/280

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

бактериофа́г мед. бактэрыяфа́г, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фаг, ‑а, м.

Тое, што і бактэрыяфаг.

[Грэч. phagos — пажыральнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Фаг, гл. Бактэрыяфаг

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Бактэрыяльны вірус, гл. Бактэрыяфаг

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)