бака́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бака́л бака́лы
Р. бака́ла бака́лаў
Д. бака́лу бака́лам
В. бака́л бака́лы
Т. бака́лам бака́ламі
М. бака́ле бака́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бака́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пасудзіна для віна ў выглядзе вялікай чаркі.

Звіняць бакалы на вяселлі.

|| прым. бака́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бака́л м. бока́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бака́л, ‑а, м.

Пасудзіна, звычайна для шыпучых він, у выглядзе вялікай чаркі. Вяселле кіпіць і бакалы звіняць, бакалы цвітуць, як лілеі... Дудар.

[Фр. bocal.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бака́л м Wéinglas n -es, -gläser; Séktglas n; Römer m -s, - (з каляровага шкла);

падня́ць бака́л за каго-н das Glas auf j-s Wohl erhében*; auf j-s Wohl trínken*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бака́л

(фр. bocal)

пасудзіна ў форме вялікай чаркі для віна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Бака́л (БРС). Рус. бока́л, укр. бока́л. Запазычанне з раманскіх моў. Параўн. франц. bocal, італ. boccale. Гл. Праабражэнскі, 1, 34; Брукнер, 35; параўн. яшчэ Клюге, 557; Шанскі, 1, Б, 153; Гютль–Ворт, For. Words, 63.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фужэ́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Бакал на высокай ножцы.

Хрустальны ф.

|| прым. фужэ́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

goblet [ˈgɒblət] n. ке́ліх, бака́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бока́л бака́л, -ла м.; ке́ліх, -ха м.;

◊

поднима́ть бока́л (за кого-, что-л.) падыма́ць бака́л (за каго, што).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)