Бакай ’рачная пратока; глыбокае месца ў рацэ; яма ў балоце’ (Інстр. лекс.). Рус. дыял. бака́й ’ручай’, укр. бака́й ’глыбокая яма ў рацэ, сажалцы; выбоіна (з вадой) на дарозе’ (ці сюды ж укр. бакаль ’возера’?). Слова няяснага паходжання. Магчыма, запазычанне з усх. моў. Параўн. Фасмер, 1, 109; Юркоўскі, SOr., 13, 69. Не пераконвае прыняцце роднаснасці з гальск. beccus ’заглыбленне, упадзіна’ (так Гараеў, 9) або параўнанне (Сабалеўскі, Slavia, 5, 441) з бак. Рудніцкі (57) прапануе вывядзенне ад бак ’рэзервуар’. Наўрад ці гэта так (супраць Юркоўскі, там жа). Не пераконвае таксама версія пра запазычанне з італ. bocca ’рот, вусце, заліў і т. п.’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ба́ка
‘бакенбарды’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ба́ка |
ба́кі |
| Р. |
ба́кі |
ба́каў |
| Д. |
ба́цы |
ба́кам |
| В. |
ба́ку |
ба́кі |
| Т. |
ба́кай ба́каю |
ба́камі |
| М. |
ба́цы |
ба́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ба́каць
‘балбатаць (бакаць нешта і без прамога дапаўнення)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ба́каю |
ба́каем |
| 2-я ас. |
ба́каеш |
ба́каеце |
| 3-я ас. |
ба́кае |
ба́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
ба́каў |
ба́калі |
| ж. |
ба́кала |
| н. |
ба́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ба́кай |
ба́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ба́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)