бадзя́жка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бадзя́жка |
бадзя́жкі |
| Р. |
бадзя́жкі |
бадзя́жак |
| Д. |
бадзя́жцы |
бадзя́жкам |
| В. |
бадзя́жку |
бадзя́жкі |
| Т. |
бадзя́жкай
бадзя́жкаю |
бадзя́жкамі |
| М. |
бадзя́жцы |
бадзя́жках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бадзя́жка, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑жцы, Т ‑ай (‑аю), ж.; Р мн. ‑жак.
Разм. Памянш.-ласк. да бадзяга 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бродя́жка уменьш. бадзя́жка, -кі м. и ж., валацу́жка, -кі м. и ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)