баго́ўня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. баго́ўня баго́ўні
Р. баго́ўні баго́ўняў
Д. баго́ўні баго́ўням
В. баго́ўню баго́ўні
Т. баго́ўняй
баго́ўняю		 баго́ўнямі
М. баго́ўні баго́ўнях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

баго́ўня, ‑і, ж.

Уст. Тое, што і бажніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)