Verbum

анлайнавы слоўнік

Багда́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	Багда́н	Багда́ны
Р.	Багда́на	Багда́наў
Д.	Багда́ну	Багда́нам
В.	Багда́на	Багда́наў
Т.	Багда́нам	Багда́намі
М.	Багда́не	Багда́нах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

багда́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	багда́н	багда́ны
Р.	багда́на	багда́наў
Д.	багда́ну	багда́нам
В.	багда́на	багда́наў
Т.	багда́нам	багда́намі
М.	багда́не	багда́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Багда́н ’пазашлюбнае дзіця, падкідыш’ (Касп., Нас.). Азначае ўласна ’дадзены богам’. Параўн. рус. богданёнок, богданыч, богода́ненок, богода́нное дитя, богода́нный ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Храптовіч Багдан 11/80