баво́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. баво́ўнік
Р. баво́ўніку
Д. баво́ўніку
В. баво́ўнік
Т. баво́ўнікам
М. баво́ўніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

баво́ўнік, -у, м.

Паўднёвая расліна сямейства мальвавых, насенне якой пакрыта валакном, што ідзе на выраб баваўнянай пражы.

|| прым. баво́ўнікавы, -ая, -ае.

Бавоўнікавае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баво́ўнік, -ку м. хлопча́тник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баво́ўнік, ‑у, м.

Паўднёвая расліна сямейства мальвавых, з насеннем, пакрытым валакном, з якога вырабляецца баваўняная пража.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БАВО́ЎНІК

(Gossypium),

род шматгадовых травяністых раслін і кустоў сям. мальвавых. 35 відаў у Амерыцы, Азіі, Афрыцы, Аўстраліі. Адна з асн. тэхн. культур (прадзільная культура). Вырошчваюць у аднагадовай культуры ў тропіках, субтропіках, паўд. раёнах умеранага пояса бавоўнік мексіканскі (звычайны, або упланд; Gossypium hirsutum; больш за 70% сусв. вытв-сці бавоўнавага валакна), бавоўнік індакітайскі (дрэвападобны; Gossypium arboreum), бавоўнік перуанскі, барбадоскі (Gossypium peruvianum, Gossypium barbadense) і інш.

Кусты і травы з моцнай стрыжнёвай каранёвай сістэмай. Кветкі вял., белыя, крэмавыя, жоўтыя, двухполыя; звычайна самаапыляльнікі. Плод — каробачка. Насенне ўкрыта доўгімі, пераважна белымі, валаскамі, што выкарыстоўваюцца як валакно — бавоўна. Цеплалюбівая расліна, патрабавальная да ўмоў увільгатнення, жыўлення і асвятлення. Вегетац. перыяд 110—145 сут Лепшыя глебы — лёгкія сугліністыя шэразёмы. Засоленыя глебы папярэдне меліяруюць. З насення бавоўніка атрымліваюць баваўняны алей (22—29%), з пладоў — бавоўну. Добры меданос (мёдавытворчасць 300 кг/га). гл. таксама Баваўнаводства.

т. 2, с. 196

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

баво́ўнік м Báumwollstaude f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

баво́ўнішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

Поле, на якім рос бавоўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хлопча́тник бот. баво́ўнік, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баво́ўна, ‑ы, ж.

1. Тое, што і бавоўнік.

2. Ватападобнае валакно, якое ідзе на выраб пражы, цэлюлозы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баво́ўна, -ы, ж.

1. Тое, што і бавоўнік.

Белыя воблакі бавоўны.

2. Ватападобнае валакно, якое ідзе на выраб пражы, цэлюлозы і пад.

|| прым. баваўня́ны, -ая, -ае і баво́ўнавы, -ая, -ае.

Баваўняныя тканіны.

Бавоўнавы алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)