бабіру́са
‘млекакормячае сямейства свіней’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бабіру́са |
бабіру́сы |
| Р. |
бабіру́сы |
бабіру́с |
| Д. |
бабіру́се |
бабіру́сам |
| В. |
бабіру́су |
бабіру́с |
| Т. |
бабіру́сай
бабіру́саю |
бабіру́самі |
| М. |
бабіру́се |
бабіру́сах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
БАБІРУ́СА
(Babyrousa babyrussa),
парнакапытнае млекакормячае сям. свіных. Адзіны від у родзе. Сустракаецца на в-ве Сулавесі і бліжэйшых астравах (Малайскі архіпелаг). Трымаецца забалочаных лясоў і прыбярэжных зараснікаў.
Даўж. цела да 1 м. Мае адносна маленькую галаву, кароткія вушы, высокія і тонкія ногі. Верхнія іклы ў самцоў да 30 см, загінаюцца назад. Скура маршчыністая з рэдкім шчаціннем. Нараджае двое аднаполых парасят. Актыўная ўначы. Корміцца лісцем травяністых раслін. Аб’ект палявання (мяса, скура, іклы). Занесена ў Чырв. кнігу МСАП.
т. 2, с. 182
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
бабіру́са
(н.-лац. babyrousa babyrussa, ад малайск. babi = свіння + rusa = алень)
парнакапытная жывёла сям. свіней, якая водзіцца ў балоцістых лясах вострава Цэлебеса і некаторых суседніх астравоў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)