бабылё́ў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бабылё́ў бабылё́ва бабылё́ва бабылё́вы
Р. бабылё́вага бабылё́вай
бабылё́вае
бабылё́вага бабылё́вых
Д. бабылё́ваму бабылё́вай бабылё́ваму бабылё́вым
В. бабылё́ў (неадуш.)
бабылё́вага (адуш.)
бабылё́ву бабылё́ва бабылё́вы (неадуш.)
бабылё́вых (адуш.)
Т. бабылё́вым бабылё́вай
бабылё́ваю
бабылё́вым бабылё́вымі
М. бабылё́вым бабылё́вай бабылё́вым бабылё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бабылё́ў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бабылё́ў бабылё́ва бабылё́ва бабылё́вы
Р. бабылё́вага бабылё́вай
бабылё́вае
бабылё́вага бабылё́вых
Д. бабылё́ваму бабылё́вай бабылё́ваму бабылё́вым
В. бабылё́ў (неадуш.)
бабылё́вага (адуш.)
бабылё́ву бабылё́ва бабылё́вы (неадуш.)
бабылё́вых (адуш.)
Т. бабылё́вым бабылё́вай
бабылё́ваю
бабылё́вым бабылё́вымі
М. бабылё́вым бабылё́вай бабылё́вым бабылё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бабылёў бобылёв, бобыля́;

~лёва ха́та — ха́та бобыля́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бабылёў, ‑лёва.

Разм. Які мае адносіны да бабыля, належыць бабылю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бабы́ль

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бабы́ль бабылі́
Р. бабыля́ бабылёў
Д. бабылю́ бабыля́м
В. бабыля́ бабылёў
Т. бабылём бабыля́мі
М. бабылю́ бабыля́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Бабылі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бабылі́
Р. Бабылё́ў
Д. Бабыля́м
В. Бабылі́
Т. Бабыля́мі
М. Бабыля́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

БАБЫЛІ́,

кутнікі, каморнікі, катэгорыя беззямельных сялян на Беларусі ў 16—19 ст. Займаліся рамёствамі, дробнымі промысламі, наймаліся на розныя работы да феадалаў, заможных сялян і гараджан. Некат. мелі сваю хату, жывёлу, агарод, сенажаць; іншыя жылі ў чужых хатах, займаючы кут ці камору, або нават жабравалі. Асн. павіннасцю бабылёў была бабыльшчына — грашовы чынш, памер якога залежаў ад заможнасці; тыя, хто меў сваю хату, плацілі падымнае. Бабылёў у зах. раёнах Беларусі часцей называлі кутнікамі ці каморнікамі. Пасля далучэння Беларусі да Рас. імперыі (канец 18 ст.) бабылёў абкладалі падушным падаткам, надзялялі зямлёю, яны выконвалі павіннасці; да сярэдзіны 19 ст. зліліся з асн. масай сялян. Бабылямі сталі называць адзінокіх, бедных, бяздомных людзей.

В.І.Мялешка.

т. 2, с. 194

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)