бабу́ля

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бабу́ля бабу́лі
Р. бабу́лі бабу́ль
Д. бабу́лі бабу́лям
В. бабу́лю бабу́ль
Т. бабу́ляй
бабу́ляю
бабу́лямі
М. бабу́лі бабу́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бабу́ля, -і, мн. -і, -бу́ль, ж.

Ласк. да баба¹ (у 1 і 2 знач.).

|| памянш.-ласк. бабу́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.; прым. бабу́льчын, -а.

Б. чапец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бабу́ля ж., ласк., разг.

1. ба́бушка, бабу́ля;

2. (старая женщина) ба́бушка, стару́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бабу́ля, ‑і, ж.

Ласк. да баба ​1 (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бабу́ля ж, бабу́лька ж, бабу́ся ж ласк разм ma f -, -s, mi f -, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пахво́рваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Час ад часу хварэць, недамагаць.

Бабуля пачала п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дакара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што.

Папракаць, выказваючы нездавальненне кім-, чым-н.

Так няможна рабіць, — дакарала бабуля ўнука.

|| наз. дакара́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

grandma [ˈgrænmɑ:] n. infml бабу́ля

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

grandmother [ˈgrænˌmʌðə] n. ба́бка, бабу́ля

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стару́ха стара́я, -ро́й ж., бабу́ля, -лі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)