бабу́ля
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бабу́ля |
бабу́лі |
| Р. |
бабу́лі |
бабу́ль |
| Д. |
бабу́лі |
бабу́лям |
| В. |
бабу́лю |
бабу́ль |
| Т. |
бабу́ляй бабу́ляю |
бабу́лямі |
| М. |
бабу́лі |
бабу́лях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
бабу́ля, -і, мн. -і, -бу́ль, ж.
Ласк. да баба¹ (у 1 і 2 знач.).
|| памянш.-ласк. бабу́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.; прым. бабу́льчын, -а.
Б. чапец.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бабу́ля ж., ласк., разг.
1. ба́бушка, бабу́ля;
2. (старая женщина) ба́бушка, стару́шка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бабу́ля, ‑і, ж.
Ласк. да баба 1 (у 1, 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бабу́ля ж, бабу́лька ж, бабу́ся ж ласк разм Óma f -, -s, Ómi f -, -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пахво́рваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
Час ад часу хварэць, недамагаць.
Бабуля пачала п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дакара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што.
Папракаць, выказваючы нездавальненне кім-, чым-н.
Так няможна рабіць, — дакарала бабуля ўнука.
|| наз. дакара́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
grandma [ˈgrænmɑ:] n. infml бабу́ля
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
grandmother [ˈgrænˌmʌðə] n. ба́бка, бабу́ля
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
стару́ха стара́я, -ро́й ж., бабу́ля, -лі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)