а́ўтарства, -а, н.

Прыналежнасць твора аўтару.

Устанавіць а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́ўтарства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. а́ўтарства
Р. а́ўтарства
Д. а́ўтарству
В. а́ўтарства
Т. а́ўтарствам
М. а́ўтарстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

а́ўтарства ср. а́вторство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́ўтарства, ‑а, н.

Прыналежнасць твора аўтару. Як адно з першых заканамерна ўзнікае.. пытанне адносна аўтарства ілюстрацый і аздоб, якія падалі выданням Скарыны такі высокі мастацкі ўзровень. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́ўтарства н Áutorschaft f -, Úrheberschaft f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

суа́ўтарства, -а, н.

Сумеснае аўтарства, работа некалькіх аўтараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́вторство а́ўтарства, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

authorship [ˈɔ:θəʃɪp] v. а́ўтарства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

authorship

[ˈɔӨərʃɪp]

n.

а́ўтарства n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

autorstwo

н. аўтарства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)