аўтані́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтані́м |
аўтані́мы |
| Р. |
аўтані́ма |
аўтані́маў |
| Д. |
аўтані́му |
аўтані́мам |
| В. |
аўтані́м |
аўтані́мы |
| Т. |
аўтані́мам |
аўтані́мамі |
| М. |
аўтані́ме |
аўтані́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
АЎТАНІ́М
(ад аўта... + грэч. onym імя),
сапраўднае імя аўтара, які піша пад псеўданімам. Напрыклад, аўтанім Якуба Коласа — Канстанцін Міхайлавіч Міцкевіч, Янкі Купалы — Іван Дамінікавіч Луцэвіч.
т. 2, с. 117
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
аўтані́м
(ад аўта- + гр. onyma = імя)
сапраўднае імя аўтара, які піша пад псеўданімам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
аўтані́м
(ад гр. autos = сам + onyma = імя)
сапраўднае імя аўтара, які піша пад псеўданімам.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)