аўтамо́рфны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтамо́рфны аўтамо́рфная аўтамо́рфнае аўтамо́рфныя
Р. аўтамо́рфнага аўтамо́рфнай
аўтамо́рфнае		 аўтамо́рфнага аўтамо́рфных
Д. аўтамо́рфнаму аўтамо́рфнай аўтамо́рфнаму аўтамо́рфным
В. аўтамо́рфны (неадуш.)
аўтамо́рфнага (адуш.)		 аўтамо́рфную аўтамо́рфнае аўтамо́рфныя (неадуш.)
аўтамо́рфных (адуш.)
Т. аўтамо́рфным аўтамо́рфнай
аўтамо́рфнаю		 аўтамо́рфным аўтамо́рфнымі
М. аўтамо́рфным аўтамо́рфнай аўтамо́рфным аўтамо́рфных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аўтамо́рфны

(ад аўта- + -морфны);

а-ыя глебы — глебы, якія фарміруюцца ва ўмовах атмасфернага ўвільгатнення і на працягу вегетатыўнага перыяду не бываюць пераўвільготненымі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)