аўтамабілі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўтамабілі́стка аўтамабілі́сткі
Р. аўтамабілі́сткі аўтамабілі́стак
Д. аўтамабілі́стцы аўтамабілі́сткам
В. аўтамабілі́стку аўтамабілі́стак
Т. аўтамабілі́сткай
аўтамабілі́сткаю		 аўтамабілі́сткамі
М. аўтамабілі́стцы аўтамабілі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аўтамабілі́стка ж. автомобили́стка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўтамабілі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да аўтамабіліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтамабілі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто займаецца аўтамабілізмам.

|| ж. аўтамабілі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. аўтамабілі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

автомобили́стка аўтамабілі́стка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)