аўтамабіліст назоўнік | мужчынскі род

Той, хто займаецца аўтамабілізмам.

|| жаночы род: аўтамабілістка.

|| прыметнік: аўтамабілісцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

аўтамабілі́ст м. автомобили́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

аўтамабіліст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто займаецца аўтамабілізмам; вадзіцель аўтамабіля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

автомобили́ст аўтамабілі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

motorist [ˈməʊtərɪst] n. аўтамабілі́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аўтамабілістка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да аўтамабіліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прафесіянал назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які займаецца чым-н. як прафесіяй (у адрозненне ад аматара).

  • Аўтамабіліст-п.
  • Фатограф-п.

|| жаночы род: прафесіяналка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

automobilista

м. аўтамабіліст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

motorist

[ˈmoʊtərɪst]

n.

аўтамабілі́ст -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)