аўтакра́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўтакра́ма аўтакра́мы
Р. аўтакра́мы аўтакра́м
аўтакрам
Д. аўтакра́ме аўтакра́мам
В. аўтакра́му аўтакра́мы
Т. аўтакра́май
аўтакра́маю		 аўтакра́мамі
М. аўтакра́ме аўтакра́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аўтакра́ма ж. автола́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўтакра́ма, ‑ы, ж.

Аўтобус, прыстасаваны пад пераезны магазін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтакра́ма ж разм Verkáufswagen m -s, -, Verkáufsfahrzeug n -(e)s -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аўтакра́ма

(ад аўта- + крама)

аўтобус, прыстасаваны пад пераезны магазін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

автола́вка разг. аўтакра́ма, -мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўтамагазі́н м гл аўтакрама

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раз’язны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да раз’езду, прызначаны для раз’ездаў. Раз’язны пуць. Раз’язны конь.

2. Які павінен пастаянна раз’язджаць з месца на месца па службе. Раз’язны карэспандэнт. Раз’язны механік. Раз’язная аўтакрама.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)