аўтако́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтако́д |
аўтако́ды |
| Р. |
аўтако́да |
аўтако́даў |
| Д. |
аўтако́ду |
аўтако́дам |
| В. |
аўтако́д |
аўтако́ды |
| Т. |
аўтако́дам |
аўтако́дамі |
| М. |
аўтако́дзе |
аўтако́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аўтако́д
(ад аўта- + код)
мова праграмавання, арыентаваная на канкрэтную электронна-вылічальную машыну.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
аўтако́д
(ад гр. autos = сам + фр. code = код)
мова праграміравання, арыентаваная на канкрэтную ЭВМ.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
автоко́д аўтако́д, -да м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)