аўся́нік, -а, мн. -і, -аў, м.

Крылатае насякомае, якое жыве ўсяго некалькі дзён; падзёнка.

Рыба добра бярэцца на аўсянікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўся́нік

‘расліна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аўся́нік
Р. аўся́ніку
Д. аўся́ніку
В. аўся́нік
Т. аўся́нікам
М. аўся́ніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аўся́нік

‘насякомае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўся́нік аўся́нікі
Р. аўся́ніка аўся́нікаў
Д. аўся́ніку аўся́нікам
В. аўся́ніка аўся́нікаў
Т. аўся́нікам аўся́нікамі
М. аўся́ніку аўся́ніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аўся́нік м.

1. (род. аўся́ніку) бот. ши́шечник;

2. (род. аўся́ніка) зоол. подёнка ж.; однодне́вка ж.;

3. (род. аўся́ніка) обл. овся́ный блин

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўся́нік, ‑а, м.

Крылатае насякомае, якое жыве ўсяго некалькі дзён; падзёнка. Рыба цяпер лепш бярэцца на аўсянікаў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Аўсянік (удзельнік Асташынскага выступлення сялян) 1/532

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

АЎСЯ́НІК Антон

(1888, в. Кастрычніцкая Вілейскага р-на Мінскай вобласці — 1933?),

бел. паліт. дзеяч. Скончыў тэхнал. ін-т у Харкаве, вучыўся ў Пецярбургскім політэхн. ін-це. Чл. Бел. сацыяліст. грамады. У 1918—19 старшыня Бел. рады ў Бабруйску, чл. Нар. сакратарыята Беларусі. У 1919—20 чл. Бел. вайсковай камісіі. У 1922 абраны паслом (дэпутатам) у сейм Польскай Рэспублікі ад Зах. Беларусі, уваходзіў у Бел. пасольскі клуб. На пач. 1930-х г. эмігрыраваў у БССР. Далейшы лёс невядомы.

А.С.Ліс.

т. 2, с. 106

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Аўсянік звычайны 1/591 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

подёнка ж., зоол. аўся́нік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падзёнка ж., обл. подёнка; см. аўся́нік 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)