назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| а́ўры | |
| а́ўры | |
| а́ўру | |
| а́ўрай а́ўраю |
|
| а́ўры |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| а́ўры | |
| а́ўры | |
| а́ўру | |
| а́ўрай а́ўраю |
|
| а́ўры |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. Ззянне вакол галавы, цела, якое паказваецца як німб, арэол і ўяўляецца як праява душы, духу.
2. У парапсіхалогіі: тое, што і біяполе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
(ад
1) стан, які папярэднічае прыступам эпілепсіі, істэрыі і да т.п.
2) Паводле акультных, парапсіхалагічных уяўленняў сукупнасць энергетычных выпрамяненняў, якія ўтвараюць біяполе чалавека. У пераносным сэнсе — настрой, клімат, атмасфера, што пануюць у якім-
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
(
1) стан, які папярэднічае прыпадкам эпілепсіі, істэрыі, мігрэні, 2) асаблівая атмасфера, настрой, клімат, якія ўтвараюцца вакол асоб або рэчаў, нібыта выпраменьваючыся імі;
3) біяэнергетычная абалонка жывых істот.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
(
1) асаблівая атмасфера, настрой, клімат, якія ўтвараюцца вакол біялагічных арганізмаў, нібыта выпраменьваючыся імі;
2) стан, які папярэднічае прыпадкам эпілепсіі, істэрыі, мігрэні.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
aura
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Паўпу́рык,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
aura
1)
2) атмасфэ́ра
3) эмана́цыя
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
aura
1. надвор’е;
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
БРЭ́СЦКІ ЗАВО́Д БЫТАВО́Й ХІ́МІІ.
Створаны ў 1973—75 у Брэсце. З 1991 —
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)