а́ўгіеў
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
а́ўгіеў |
а́ўгіева |
а́ўгіева |
а́ўгіевы |
| Р. |
а́ўгіевага |
а́ўгіевай
а́ўгіевае |
а́ўгіевага |
а́ўгіевых |
| Д. |
а́ўгіеваму |
а́ўгіевай |
а́ўгіеваму |
а́ўгіевым |
| В. |
а́ўгіеў (неадуш.)
а́ўгіевага (адуш.) |
а́ўгіеву |
а́ўгіева |
а́ўгіевы (неадуш.)
а́ўгіевых (адуш.) |
| Т. |
а́ўгіевым |
а́ўгіевай
а́ўгіеваю |
а́ўгіевым |
а́ўгіевымі |
| М. |
а́ўгіевым |
а́ўгіевай |
а́ўгіевым |
а́ўгіевых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
а́ўгіеў: а́ўгіевы ста́йні а́вгиевы коню́шни
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
а́ўгіеў, ‑ева.
У выразе: аўгіевы стайні гл. стайня.
[Ад імя легендарнага цара старажытнагрэчаскай міфалогіі Аўгія.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)