аэра́рый, -я, мн. -і, -яў, м.

Пляцоўка для прыняцця паветраных ваннаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аэра́рый

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аэра́рый аэра́рыі
Р. аэра́рыя аэра́рыяў
Д. аэра́рыю аэра́рыям
В. аэра́рый аэра́рыі
Т. аэра́рыем аэра́рыямі
М. аэра́рыі аэра́рыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аэра́рый м. аэра́рий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аэра́рый, ‑я, м.

Спец. Пляцоўка, прыстасаваная для прыняцця паветраных ваннаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэра́рый

(ад гр. aer = паветра)

пляцоўка, прыстасаваная для прыняцця паветраных ваннаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аэра́рый

(ад гр. aer = паветра)

пляцоўка для прыняцця паветраных ванн, абароненая ад пападання прамых сонечных прамянёў (параўн. салярый).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

аэра́рий мед. аэра́рый, -рыя м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саля́рый

(лац. solarium, ад sol = сонца)

пляцоўка, абсталяваная для прыняцця сонечных ваннаў (параўн. аэрарый).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)