аэрамая́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аэрамая́к аэрамаякі́
Р. аэрамаяка́ аэрамаяко́ў
Д. аэрамаяку́ аэрамаяка́м
В. аэрамая́к аэрамаякі́
Т. аэрамаяко́м аэрамаяка́мі
М. аэрамаяку́ аэрамаяка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аэрамая́к, -ка́ м. аэромая́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аэрамая́к, ‑а, м.

Наземнае святлосігнальнае прыстасаванне для ўказання лётчыку ноччу месцазнаходжання аэрадрома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Аэрамаяк 1/64; 2/29—30; 7/114; 9/507

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

аэра...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае адносіны да авіяцыі, паветраплавання, напр.: аэраклуб, аэрамаяк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аэромая́к аэрамая́к, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аэра...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «авіяцыйны», «паветраны», напрыклад: аэраклуб, аэрамаяк, аэранавігацыя.

[Ад грэч. aēr — паветра.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)