аэ́ды

(гр. aoidos = спявак)

песняры, якія ў пачатковы перыяд развіцця старажытнагрэчаскай літаратуры складалі і выконвалі песні пад акампанемент струннага інструмента.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аэ́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аэ́д аэ́ды
Р. аэ́да аэ́даў
Д. аэ́ду аэ́дам
В. аэ́да аэ́даў
Т. аэ́дам аэ́дамі
М. аэ́дзе аэ́дах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)