ашмаргну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ашмаргну́ ашмаргнё́м
2-я ас. ашмаргне́ш ашмаргняце́
3-я ас. ашмаргне́ ашмаргну́ць
Прошлы час
м. ашмаргну́ў ашмаргну́лі
ж. ашмаргну́ла
н. ашмаргну́ла
Загадны лад
2-я ас. ашмаргні́ ашмаргні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ашмаргну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ашмаргну́ць сов., разг., см. абшмаргну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ашмаргну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Аднакр. да абшоргаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашмаргну́ць гл. абшморгаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ашмо́ргаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

Тое, што і абшморгаць.

|| незак. ашмо́ргваць, -аю, -аеш, -ае.

|| аднакр. ашмаргну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)