ацё́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ацё́к ацё́кі
Р. ацё́ку ацё́каў
Д. ацё́ку ацё́кам
В. ацё́к ацё́кі
Т. ацё́кам ацё́камі
М. ацё́ку ацё́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ацёк, -у, мн. -і, -аў, м.

Пухліна, якая ўзнікае ад лішку вадкасці ў тканках.

А. лёгкіх.

А. ног.

|| прым. ацёчны, -ая, -ае.

|| наз. ацёчнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ацёк, -ку м. отёк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ацёк, ‑у, м.

Пухліна, якая ўзнікае ад лішку вадкасці ў тканках. Ацёк лёгкіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АЦЁК,

агульныя ці мясцовыя праявы парушэння воднага абмену арганізма, калі вада, бялкі і электраліты намнажаюцца па-за клеткамі ці ў серозных поласцях цела. Бывае пры затрымцы натрыю ў арганізме, парушэнні анкатычнага ціску, застоі крыві, запаленні, інтаксікацыі, алергіі і інш. Лячэнне: ліквідацыя асн. хваробы, дыета з абмежаваннем вадкасці і солі (ці без солі), мачагонныя сродкі.

т. 2, с. 161

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ацёк м Geschwúlst f -, -schwülste, Ödem n -s, -e (мед)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

злаякасны ацёк

т. 7, с. 75

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Кві́нке ацёк

т. 8, с. 216

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ацячы́, ацяку́, ацячэ́ш, ацячэ́; ацячо́м, ацечаце́, ацяку́ць; ацёк, ацякла́, -ло́; ацячы́; зак.

1. Апухнуць ад лішку вадкасці ў тканках.

Ацяклі ногі.

2. Азызнуць ад тлушчу.

Твар яго ацёк.

|| незак. ацяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отёк ацёк, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)