ацэ́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто ўстанаўлівае, вызначае цану, робіць ацэнку чаго-н.

|| ж. ацэ́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ацэ́ншчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ацэ́ншчык ацэ́ншчыкі
Р. ацэ́ншчыка ацэ́ншчыкаў
Д. ацэ́ншчыку ацэ́ншчыкам
В. ацэ́ншчыка ацэ́ншчыкаў
Т. ацэ́ншчыкам ацэ́ншчыкамі
М. ацэ́ншчыку ацэ́ншчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ацэ́ншчык м. оце́нщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ацэ́ншчык, ‑а, м.

Той, хто робіць ацэнку, вызначае цану чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацэ́ншчык м Taxsátor m -s, -tóren (на аўкцыёне); Schätzer m -s, - (маёмасці)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

оце́нщик ацэ́ншчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ацэ́ншчыца, ‑ы, ж.

Жан. да ацэншчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

valuer [ˈvælju:ə] n. ацэ́ншчык; экспе́рт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

taksator

м. таксатар, ацэншчык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

assessor [əˈsesə] n.

1. кансульта́нт; экспе́рт-кансульта́нт

2. ацэ́ншчык

3. экспе́рт; суддзя́ (спартыўных спаборніцтваў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)