ацынко́ўваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Тое, што і цынкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ацынко́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ацынко́ўваю ацынко́ўваем
2-я ас. ацынко́ўваеш ацынко́ўваеце
3-я ас. ацынко́ўвае ацынко́ўваюць
Прошлы час
м. ацынко́ўваў ацынко́ўвалі
ж. ацынко́ўвала
н. ацынко́ўвала
Загадны лад
2-я ас. ацынко́ўвай ацынко́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ацынко́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ацынко́ўваць несов. оцинко́вывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ацынко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ацынкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацынкава́ць, ацынко́ўваць verzínken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

оцинко́вывать несов. ацынко́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ацынко́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да ацынкоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацынко́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ацынкоўваць — ацынкаваць.

2. Тонкі слой цынку, нанесены на паверхню металу, металічнага вырабу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)