ацерабі́ць, ацераблю́, ацярэ́біш, ацярэ́біць; ацярэ́блены; зак., што.

Тое, што і абцерабіць.

|| незак. ацярэ́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ацерабі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ацераблю́ ацярэ́бім
2-я ас. ацярэ́біш ацярэ́біце
3-я ас. ацярэ́біць ацярэ́бяць
Прошлы час
м. ацерабі́ў ацерабі́лі
ж. ацерабі́ла
н. ацерабі́ла
Загадны лад
2-я ас. ацерабі́ ацерабі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ацерабі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ацерабі́ць сов.

1. (освободить от чего-л.) очи́стить;

а. ствол — очи́стить ствол (от сучьев);

2. (удалить) обруби́ть; обре́зать;

а. сукі́ — обруби́ть (обре́зать) су́чья

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ацерабі́ць, ацераблю, ацярэбіш, ацярэбіць; зак., што.

Тое, што і абцерабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацярэ́бліваць гл. ацерабіцца, ацерабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ацярэ́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ацерабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацярэ́блены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ацерабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацярэ́бліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ацярэбліваць — ацерабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паацярэ́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Ацерабіць усё, многае. Паацярэбліваць сучча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obrąbać

зак. абсячы, ацерабіць;

obrąbać z sęków — абсячы (ацерабіць) сукі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)