ахлы́нуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ахлы́ну ахлы́нем
2-я ас. ахлы́неш ахлы́неце
3-я ас. ахлы́не ахлы́нуць
Прошлы час
м. ахлы́нуў ахлы́нулі
ж. ахлы́нула
н. ахлы́нула
Загадны лад
2-я ас. ахлы́нь ахлы́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час ахлы́нуўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ахлы́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Абдаць чым‑н. вадкім з усіх бакоў. // перан. Агарнуць, апекаваць, запаланіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)