афіцэры - Пошук

«Свабодныя афіцэры» (арг-цыя, Егіпет, Ірак) 1/50; 5/138; 7/440

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Свабодныя афіцэры»

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

штаб-афіцэры

т. 17, с. 467

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

афіцар’ё, -я́, н., зб. (разм., пагард.).

Афіцэры.

Гітлераўскае а. шукала спажывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

афіцэ́рства, -а, н.

1. зб. Афіцэры.

А.

Рэспублікі Беларусь.

2. Афіцэрскае званне (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

афіцэ́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

у́нтэр-афіцэ́р, -а, мн. у́нтэр-афіцэ́ры, -аў, м.

Званне малодшага каманднага саставу ў царскай і некаторых замежных арміях, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

|| прым. у́нтэр-афіцэ́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заўра́д-афіцэ́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

субалтэ́рн-афіцэ́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

military¹ [ˈmɪlətri] n. the military а́рмія; вайско́ўцы (асабліва афіцэры вышэйшага рангу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Verbum