АФІ́ННАЯ ХРАМАТАГРА́ФІЯ,

метад раздзялення і ачысткі біялагічна актыўных рэчываў. Заснаваны на іх спецыфічным (адпаведна біял. функцыі) узаемадзеянні з лігандамі, якія звязаны з носьбітам кавалентнай сувяззю. Выкарыстоўваецца ў навук. даследаваннях для вылучэння ферментаў, антыцелаў, антыгенаў, гармонаў, вірусаў, клетак і вывучэння механізму іх дзеяння, а таксама ў медыцыне пры біяхім. аналізе. Гл. таксама Храматаграфія.

Літ.:

Туркова Я. Аффинная хроматография: Пер. с англ. М., 1980.

т. 2, с. 133

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Агульная дэкартава (афінная) сістэма каардынат 5/191

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

афі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. афі́нны афі́нная афі́ннае афі́нныя
Р. афі́ннага афі́ннай
афі́ннае		 афі́ннага афі́нных
Д. афі́ннаму афі́ннай афі́ннаму афі́нным
В. афі́нны (неадуш.)
афі́ннага (адуш.)		 афі́нную афі́ннае афі́нныя (неадуш.)
афі́нных (адуш.)
Т. афі́нным афі́ннай
афі́ннаю		 афі́нным афі́ннымі
М. афі́нным афі́ннай афі́нным афі́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)