аферэ́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аферэ́нтны аферэ́нтная аферэ́нтнае аферэ́нтныя
Р. аферэ́нтнага аферэ́нтнай
аферэ́нтнае		 аферэ́нтнага аферэ́нтных
Д. аферэ́нтнаму аферэ́нтнай аферэ́нтнаму аферэ́нтным
В. аферэ́нтны (неадуш.)
аферэ́нтнага (адуш.)		 аферэ́нтную аферэ́нтнае аферэ́нтныя (неадуш.)
аферэ́нтных (адуш.)
Т. аферэ́нтным аферэ́нтнай
аферэ́нтнаю		 аферэ́нтным аферэ́нтнымі
М. аферэ́нтным аферэ́нтнай аферэ́нтным аферэ́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аферэ́нтны аффере́нтный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аферэ́нтны

(лац. afferens, -ntis = які прыносіць);

а-ыя нервовыя валокны — нервовыя валокны, па якіх узбуджэнне перадаецца ад тканак у цэнтральную нервовую сістэму (параўн. эферэнтны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аффере́нтный аферэ́нтны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эферэ́нтны

(лац. efferens, -ntis)

які выносіць;

э-ы я нервовыя валокны — нервовыя валокны, па якіх узбуджэнне перадаецца з цэнтральнай нервовай сістэмы да тканак (параўн. аферэнтны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)