аферэ́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аферэ́нт |
аферэ́нты |
| Р. |
аферэ́нта |
аферэ́нтаў |
| Д. |
аферэ́нту |
аферэ́нтам |
| В. |
аферэ́нта |
аферэ́нтаў |
| Т. |
аферэ́нтам |
аферэ́нтамі |
| М. |
аферэ́нце |
аферэ́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аферэ́нт
(лац. offerens, -ntis = які ахвяруе)
асоба, якая выступае з афертай.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
аферэ́нт
(лац. offerens, -ntis = які ахвяруе)
асоба, якая выступае з афертай.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)