аферы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца аферамі, прайдзісвет.

|| ж. аферы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аферы́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аферы́ст аферы́сты
Р. аферы́ста аферы́стаў
Д. аферы́сту аферы́стам
В. аферы́ста аферы́стаў
Т. аферы́стам аферы́стамі
М. аферы́сце аферы́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аферы́ст м. афери́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аферы́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто займаецца афёрамі; нядобрасумленны дзялок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аферы́ст м. Hóchstapler m -s, -, Betrüger m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аферы́ст

(ад афера)

той, хто займаецца аферамі; нядобрасумленны дзялок.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аферы́ст

(фр. affairiste)

чалавек, які займаецца аферамі, нядобрасумленны дзялок.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

афери́ст аферы́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аферы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да аферыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

racketeer​1 [ˌrækəˈtɪə] n. рэкеці́р; вымага́льнік; махля́р; аферы́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)