афектава́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. афекту́ю афекту́ем
2-я ас. афекту́еш афекту́еце
3-я ас. афекту́е афекту́юць
Прошлы час
м. афектава́ў афектава́лі
ж. афектава́ла
н. афектава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час афекту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

афектава́ць несов. аффекти́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

афектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што і без дап.

Зрабіць (рабіць) што‑н. з афектацыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афектава́ць

(лац. affectare)

паводзіць сябе ненатуральна, манерна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аффекти́ровать сов. и несов. афектава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)