афга́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. афга́нка афга́нкі
Р. афга́нкі афга́нак
Д. афга́нцы афга́нкам
В. афга́нку афга́нак
Т. афга́нкай
афга́нкаю		 афга́нкамі
М. афга́нцы афга́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

афга́нка афга́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

афга́нка,

гл. афганцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афга́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Асноўнае насельніцтва Афганістана.

|| ж. афга́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. афга́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Afghan​1 [ˈæfgæn] n. афга́нец; афга́нка;

the Afghans афга́нцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Afganka

ж. афганка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

афга́нцы, ‑аў; адз. афганец, ‑нца, м.; афганка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. афганкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Афганістана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Afghan

[ˈæfgən]

1.

n.

1) афга́нец -ца m., афга́нка f.

2) пушту́ (адна́ зь дзьвю́х гало́ўных мо́ваў Афганіста́ну)

2.

adj.

афга́нскі

•

- Afghan hound

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)