атру́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. атру́чаны атру́чаная атру́чанае атру́чаныя
Р. атру́чанага атру́чанай
атру́чанае		 атру́чанага атру́чаных
Д. атру́чанаму атру́чанай атру́чанаму атру́чаным
В. атру́чаны (неадуш.)
атру́чанага (адуш.)		 атру́чаную атру́чанае атру́чаныя (неадуш.)
атру́чаных (адуш.)
Т. атру́чаным атру́чанай
атру́чанаю		 атру́чаным атру́чанымі
М. атру́чаным атру́чанай атру́чаным атру́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

атру́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. атру́чаны атру́чаная атру́чанае атру́чаныя
Р. атру́чанага атру́чанай
атру́чанае		 атру́чанага атру́чаных
Д. атру́чанаму атру́чанай атру́чанаму атру́чаным
В. атру́чаны (неадуш.)
атру́чанага (адуш.)		 атру́чаную атру́чанае атру́чаныя (неадуш.)
атру́чаных (адуш.)
Т. атру́чаным атру́чанай
атру́чанаю		 атру́чаным атру́чанымі
М. атру́чаным атру́чанай атру́чаным атру́чаных

Кароткая форма: атру́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

атру́чаны прям., перен. отра́вленный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атру́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад атруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атру́чаны vergíftet

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уча́дзелы, -ая, -ае.

Атручаны чадам (у 1 знач.).

Учадзелае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отра́вленный атру́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уча́дзелы, ‑ая, ‑ае.

Атручаны чадам (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gassed

[gæst]

adj.

атру́чаны га́зам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

опо́енный и опоённый

1. апо́ены;

2. (ядовитым напитком) уст. атру́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)