а́тласны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. а́тласны а́тласная а́тласнае а́тласныя
Р. а́тласнага а́тласнай
а́тласнае		 а́тласнага а́тласных
Д. а́тласнаму а́тласнай а́тласнаму а́тласным
В. а́тласны (неадуш.)
а́тласнага (адуш.)		 а́тласную а́тласнае а́тласныя (неадуш.)
а́тласных (адуш.)
Т. а́тласным а́тласнай
а́тласнаю		 а́тласным а́тласнымі
М. а́тласным а́тласнай а́тласным а́тласных

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

атла́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. атла́сны атла́сная атла́снае атла́сныя
Р. атла́снага атла́снай
атла́снае		 атла́снага атла́сных
Д. атла́снаму атла́снай атла́снаму атла́сным
В. атла́сны (неадуш.)
атла́снага (адуш.)		 атла́сную атла́снае атла́сныя (неадуш.)
атла́сных (адуш.)
Т. атла́сным атла́снай
атла́снаю		 атла́сным атла́снымі
М. атла́сным атла́снай атла́сным атла́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

атла́сны атла́сный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атла́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае ўласцівасці атласу. Атласнае перапляценне. □ А ліст на дрэвах, як атласны, Гамонку радасную меў... Гурло. // Зроблены з атласу. На.. [Ядвісі] была чырвоная атласная кофтачка, якая вельмі ішла да яе смуглага твару. Колас. У сваім атласным квяцістым плацці.. [Маня] здавалася на возе скопам яркіх летніх красак. Васілевіч.

а́тласны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да атласа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атла́с, -у, м.

Шаўковая гладкая бліскучая тканіна.

Чырвоны а.

|| прым. атла́сны, -ая, -ае.

Атласная папера (тоўстая і бліскучая). Атласная скура (перан.: мяккая, далікатная).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́тласный геогр. и пр. а́тласны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

atłasowy

атласны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

атла́сный прям., перен. атла́сны; см. атла́с​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

satin

[ˈsætən]

1.

n.

атла́с -у m.

2.

adj.

атла́сны, з атла́су

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

блі́скаўка, ‑і, ДМ ‑каўцы; Р мн. ‑кавак; ж.

1. Маленькія блішчастыя бляшкі, прызначаныя для ўпрыгожвання адзення. Атласны ліф з залацістымі махрамі расшыты бліскаўкамі. В. Вольскі.

2. Бліскучыя дробныя часцінкі чаго‑н.; іскры. Сонечныя бліскаўкі. □ У небе ззяла халоднае студзеньскае сонца, снег пераліваўся казачнымі бліскаўкамі. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)