атачо́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. атачо́ны атачо́ная атачо́нае атачо́ныя
Р. атачо́нага атачо́най
атачо́нае		 атачо́нага атачо́ных
Д. атачо́наму атачо́най атачо́наму атачо́ным
В. атачо́ны (неадуш.)
атачо́нага (адуш.)		 атачо́ную атачо́нае атачо́ныя (неадуш.)
атачо́ных (адуш.)
Т. атачо́ным атачо́най
атачо́наю		 атачо́ным атачо́нымі
М. атачо́ным атачо́най атачо́ным атачо́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

атачо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. атачо́ны атачо́ная атачо́нае атачо́ныя
Р. атачо́нага атачо́най
атачо́нае		 атачо́нага атачо́ных
Д. атачо́наму атачо́най атачо́наму атачо́ным
В. атачо́ны (неадуш.)
атачо́нага (адуш.)		 атачо́ную атачо́нае атачо́ныя (неадуш.)
атачо́ных (адуш.)
Т. атачо́ным атачо́най
атачо́наю		 атачо́ным атачо́нымі
М. атачо́ным атачо́най атачо́ным атачо́ных

Кароткая форма: атачо́на.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

атачо́ны обл. окружённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

атачо́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад атачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)