атафа́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. атафа́н атафа́ны
Р. атафа́ну атафа́наў
Д. атафа́ну атафа́нам
В. атафа́н атафа́ны
Т. атафа́нам атафа́намі
М. атафа́не атафа́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

атофа́н фарм. атафа́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)